Παρασκευή 19 Ιουλίου 2013

Οι ξένες επενδύσεις και η απογοήτευση της νεολαίας


Παρακολουθούμε όλοι μας καθημερινά, μέτρα που λαμβάνονται για την δήθεν ανόρθωση και ανάκαμψη της οικονομίας, της δημόσιας υγείας, της τοπικής αυτοδιοίκησης, μέτρα που θα βοηθήσουν να αυξηθούν οι επενδύσεις και να επανέλθει η ανάπτυξη. Καθείς από εμάς όμως γνωρίζει πως αυτά τα μέτρα λαμβάνονται υπό τις επιταγές, ξένων δυνάμεων με μοναδικό σκοπό να διασφαλιστούν τα κέρδη τους και πως η παρούσα κυβέρνηση δεν αποτελεί, παρά μια αναπαλαίωση του σάπιου παλιού κατεστημένου. Ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού αντιδρά καθημερινά, εκφράζοντας τις ενστάσεις του. Ασχέτως εάν οι επιθυμίες και οι αντιρρήσεις του θα εισακουστούν, η αντίδραση, σε μικρό ή μεγάλο βαθμό υπάρχει!

Εκεί που βλέπουμε να υπάρχει αδράνεια και αδιαφορία είναι ο χώρος της εκπαίδευσης και γενικότερα της παιδείας. Κανείς δεν αντιλαμβάνεται πως το μοναδικό <<περιουσιακό>> στοιχείο αυτής της χώρας δεν είναι ούτε τα ενεργειακά κοιτάσματα, για τα οποία καν δεν έχουν ολοκληρωθεί  οι έρευνες που αποδεικνύουν την αξία τους, ούτε ο τουρισμός ο οποίος έχει μειωθεί σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια και στάθηκε ανεπαρκής τομέας ανόρθωσης των πραγμάτων, αλλά τα ίδια της τα παιδιά!

Τις προηγούμενες δεκαετίες από την Ελλάδα έφευγαν χέρια. Τώρα φεύγουν μυαλά! Μυαλά που αν παρέμεναν εδώ και τους δινόταν εμπιστοσύνη θα μπορούσαν να αποτελέσουν ισχυρό πυλώνα γύρω από τον όποιο θα μπορούσε να δομηθεί μια νέα Ελλάδα. Νεολαία δεν αποτελούν μόνο τα παιδιά εκείνα που κάθε χρόνο μέσα Ιουλίου χοροπηδούν στη Μύκονο, αλλά και μια κατά πολύ μεγαλύτερη ομάδα ανθρώπων που καθημερινά αγωνίζεται, αναζητά εργασία, μεταναστεύει, διεκδικεί την ευκαιρία να αποδείξει πως είναι άξια εμπιστοσύνης. Σε αυτά τα παιδιά λοιπόν πρέπει να δοθεί το βάρος της αλλαγής. Αυτά τα παιδιά είναι ικανά να αλλάξουν το παρόν και να φέρουν ένα ελπιδοφόρο μέλλον.

Όσο λοιπόν οι εκάστοτε κυβερνήσεις αναζητούν την ‘’ελπίδα’’ στις επενδύσεις που θα έλθουν από το Κατάρ, την Κίνα και δεν επενδύουν στη νέα γένια, όλο και περισσότεροι νέοι άνθρωποι θα εγκαταλείπουν αυτόν τον τόπο. Τελειώνοντας φέτος της Πανελλήνιες θεωρώ πως είμαι το κατάλληλο άτομο, για να επιβεβαιώσω πως αυτές είναι οι προθέσεις των παιδιών αυτών που μάταια αναζητούν ελπίδα και που σίγουρα δεν ανήκουν στην κατηγορία την νεολαίας της Μυκόνου!

Καθώς λοιπόν διαβάζοντας κάποια εφημερίδα δεν διαβάζουμε έστω και μια άποψη, προτεινόμενες μεταρρυθμίσεις, ουσιώδη σχέδια για τον χώρο της παιδείας που θα επιφέρουν αλλαγές και θα ‘’ενεργοποιήσουν’’ τους νέους ανθρώπους. Τόσο περισσότερο θα αναπτύσσονται οι όποιες θεωρίες συνωμοσίας και οι απόψεις πως η χώρα αυτή εξελίσσεται σε ένα προτεκτοράτο ξένων δυνάμεων με μοναδικό σκοπό να εξαθλιωθεί αυτός ο υπερήφανος λαός και να αποτελεί πηγή κέρδους για τους διεθνείς τοκογλύφους!


         
       Ο Mάριος Τσακάλης είναι απόφοιτος του Ενιαίου Λυκείου Σπάτων.
                                                                      

Picture By: neolaia.gr

2 σχόλια:

  1. Οργισμένος & σκεπτόμενος.Σπάνιος συνδυασμός και ωραίο άρθρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μάριε αρχικά μπράβο στο ομολιγουμένως εξαιρετικό άρθρο σου. Σου εύχομαι να είναι η αρχή ενός ευχάριστου και επιτυχημένου κεφαλαίου της ζωής σου.
    Για το άρθρο τώρα. Θέλω να σταθώ αρχικά στο "Ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού αντιδρά καθημερινά, " . Πράγματι, αληθεύει παντου εκτος απο τις κάλπες. Ο Δ.Υ. που ψήφισε Ν.Δ. πέρυσι σήμερα παραπονιέται για τον Σαμαρά, και ανησυχει για την θέση του, σε 3 χρόνια όμως μπορώ να σου υποσχεθώ οτι θα ψηφίσει το ίδιο. Εύχομαι να βγω λανθασμένος.
    Για την εκπαίδευση δεν μπορώ παρα να συμφωνίσω. Τα κοιτάσματα θα μας εγγυηθούν τις εξοδους και τα αντικείμενα που ποθούμε, οταν ομως τα μετατρέψουμε σε διοξείδιο του άνθρακα και πιθανως μολυσμένες θάλασσες, θα υπάρχει η άποψη οτι "τοσα περασανε απο τα χερια μας και και δεν καναμε τιποτα. "Οπως και με τα δανεικα των Ευρωπαίων σήμερα.
    Btw έτυχε πρόσφατα να επισκεφθώ το ΠΑ.ΠΕΙ. αρκετες φορες. Είδα ενα κτήριο που έχει αφιερώσει 1 ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΧΩΡΟ για τα κομματικά τραπεζάκια, με ολα οσα συνεπαγονται. Πράγματι, θα λείψουν απο αυτα τα τραπεζακια οσα μυαλά έφυγαν στο εξωτερικό. Βέβαια μην ξεχάσουμε οτι τα τραπεζακια αυτα κατα 60% απαρτιζονται απο παιδια που διαλεξαν το πανεπιστημιο απο επιλογη των γονιων τους, " να μπουν καπου, να γινουν κατι" λες και οταν αποφοιτησεις πας στα McDonalds με ενα αντιγραφο του πτυχιου και σε κερνανε γεύματα. Οπως και να'χει αυτο ειναι ενα κεφάλαιο μόνο του και δεν αρμόζει να το αναπτύξω σε ένα σχόλιο.
    Για την "Νεολαία της Μυκονου" πραγματικα δεν πιστευω οτι ειναι άξια σχολιασμου. Οσο για τις εφημερίδες, αν αναλογιστουμε οτι το χερι που ταιζει τους δημοσιογραφους ειναι σε τοσο στενη επαφη με την κυβερνηση μην περιμενεις να διαβάσεις αυθεντική άποψη. Αυτή υπάρχει είτε σε λιγα αξιόλογα μπλογκ (όπως εδώ) και πνιγονται απο την ανταγωνιστικότητα των αλλων site είτε σε ελάχιστες ελεύθερες εφημερίδες είτε σε απομονωμένα απο την κοινωνία άτομα (ενας εξ'αυτών που πιστεύω είναι ενας σύγχρονος "πνευματικός άνθρωπος" ( τελικα χρησιμεύουν οι φετινές γνώσεις περα απο την βαθμοθυρία :P ) είναι ο Χατζηστεφάνου, αν έχεις το χρόνο δες και την σελίδα του στο φβ).
    Τέλος, θα ήθελα να σε συγχαρώ μια ακόμα φορά για το άρθρο . Μου δίνει ελπίδα οτι ενας απο την γενιά μου δεν επαναπαύεται αλλα προσπαθεί. Όσο για την πορεία της χώρας, οπως λενε οι (φιλοι μας) Αμερικλανοι, you can't make an omelete without breaking a few eggs, και θέλω να πιστεύω οτι η αυτή η πορεία μας προς την στάχτη θα μας οδηγήσει στην ανανέωση, γιατι πανω απο ολα μην ξεχνας οτι η ζωή τωρα ειναι μπροστά μας να την κανουμε οτι θέλουμαι και πρεπει να είμαστε συγκρατημένα αισιόδοξοι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή