Οι σκέψεις μου για την Ελλάδα

          Το γεγονός ότι αυτή τη περίοδο μένω στη Γερμανία μου δίνει τη δυνατότητα να βλέπω τα πράγματα και από κοντά και από μακριά. Μετά από τόσα χρόνια στην Ελλάδα  μπορώ να περιγράψω την κατάσταση όπως την έζησα εγώ. Κατά τη προσωπική μου άποψη οι Έλληνες ως λαός, έχουν περάσει από μεγάλες δυσκολίες. Η μακρά περίοδος της Οθωμανικής κατοχής, η Επανάσταση, η ανασφάλεια και οι συνεχείς πόλεμοι των αρχών του προηγούμενου αιώνα, ο Πρώτος και Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, ο Εμφύλιος, η Επταετία, αποτελούν μέρος της μεγάλης αναστάτωσης, καταπίεσης και αγωνίας του ελληνικού λαού ιστορικά. Θεωρώ λοιπόν ότι ήταν λογικό μετά τη δεκαετία του 80’ ιδιαίτερα να προσπαθήσει ο ελληνικός λαός να στραφεί προς το κυνήγι της ευημερίας.

         Η Ευρωπαϊκή Ένωση διέθεσε κεφάλαια στην Ελλάδα, με σκοπό την τόνωση των εξαγωγών της, όπως και έγινε, απλά δεν έγινε με την σωστή στρατηγική. Δυστυχώς  όμως η παραγωγή νέου πλούτου δεν επανεπενδύθηκε  και δεν είχε ως αποδέκτη τα μεσαία και χαμηλά κοινωνικά στρώματα. Αυτές όμως οι κοινωνικές ομάδες καλούνται σήμερα να αντιμετωπίσουν την κρίση και αυτές έχουν αισθανθεί τη μεγαλύτερη συμπίεση.

        Η χώρα δυστυχώς κινδυνεύει να ενταχθεί και πάλι σε μία περίοδο ακυβερνησίας. Χρειάζεται μία νέα πολιτική στην Ελλάδα με το στοιχείο της τοπικότητας στο επίκεντρο. Για παράδειγμα στη περίπτωση του χωριού στο νομό Μαγνησίας  που δημοσιεύθηκε στη σελίδα είναι αξιοπρόσεχτη. Τέτοιες ενέργειες και πρωτοβουλίες πρέπει να ενισχυθούν από όλη την κοινωνία στο σύνολο της. Είναι πραγματικά μεγάλη αδικία, αυτή η όμορφη χώρα που λέγεται Ελλάδα, να εισέρχεται σε μία νέα περίοδο ανασφάλειας μετά από τόσες ιστορικές περιπέτειες.

          Τώρα σε Ευρωπαϊκό επίπεδο μπορεί να παρατηρήσει κανείς πολλά πράγματα. Ιδιαί-τερα στη περίπτωση της δικής μου πατρίδας της Γερμανίας,μπορεί να υποστηρίξει κανείς ότι έπρεπε να βοηθήσει περισσότερο και κυρίως πιο αποτελεσματικά. Όλοι οι Ευρωπαίοι μας βοήθησαν για να ενώσουμε ξανά τη πατρίδα μας και διέγραψαν μεγάλο μέρος των χρεών που ακολούθησαν το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, κάτι που στη περίπτωση της Ελλάδας αποτελεί ταμπού. Κανονικά η Γερμανία θα έπρεπε να προσεγγίσει αλλιώς το ελληνικό πρόβλημα, αν αναλογιστεί κανείς και τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν στην Ελλάδα με τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και τη Κατοχή από το Ναζιστικό καθεστώς.  Εγώ έμεινα στην Ελλάδα 14 χρόνια και κανείς δεν μου είπε κάτι κακό για τους Γερμανούς και τον πόλεμο, οι Έλληνες ως λαός δεν ταυτίσανε το σύνολο των Γερμανών με το Ναζιστικό καθεστώς. Πρέπει όμως και εμείς οι Γερμανοί να έχουμε μνήμη για τα προβλήματα που έχει η Ελλάδα.

        Είναι λοιπόν η ώρα να βοηθήσουμε την Ελλάδα και οι Έλληνες να δραστηριοποι- ηθούν για την πατρίδα τους με πάθος, δύναμη και φαντασία. Να βλέπουν τη πατρίδα τους με αγάπη και αξιοπρέπεια σαν να είναι μία οικογένεια. Γιατί οι οικογενειακοί δεσμοί είναι ιδιαίτερα ισχυροί στην ελληνική κοινωνία. Εγώ από τη δική μου πλευρά θα συνεχίσω τη προσπάθεια μου για την Αλήθεια και στις δύο χώρες, γιατί αγαπώ την Ελλάδα σαν να είναι πατρίδα μου.

Ο Stefan Wunder  είναι Αρχιτέκτων Μηχανικός και δραστηριοποιείται σε Ελλάδα και Γερμανία